Lilian de Geus

Windsurfer Lilian de Geus prolongeert haar sportcarrière op de wal

‘Ik ga door tot ik het voor elkaar heb’

Sinds september zet windsurfer Lilian de Geus haar succesvolle topsportcarrière in als projectmanager bij sportevenementenbureau Golazo in Rotterdam. Ze vond de baan na een begeleidingstraject bij Athletes.Work. ‘Zij hebben me erg goed geholpen. Ze zijn pragmatisch ingesteld en gaan direct met je op zoek naar de juiste match. Dat is goed gelukt.’

Niet naar de Spelen? Dan ook geen topsport meer. Windsurfer Lilian de Geus (33) had het besluit al genomen vóór het Watersportverbond begin dit jaar een andere windsurfer selecteerde in de nieuwe Olympische IQFoil-klasse voor de Zomerspelen 2024. Dus toen het definitief was dat ze niet naar Parijs zou gaan, wist De Geus welke acties te ondernemen. Ze ontbond haar sponsorcontracten, lichtte de bond in en stuurde een persbericht uit. ‘Ik wilde andere deuren openen.’

Vijftien jaar lang gaf de Geus alles in de Olympische RS:X-klasse: drie keer wereldkampioen, vierde op de Olympische Spelen van Rio (2016) en vijfde in Tokio (2021). Al die jaren maakte ze deel uit van de kernploeg van het Watersportverbond. ‘Ja ik behoor tot dezelfde windsurfgeneratie als Olympisch kampioenen Dorian van Rijsselberghe en Kiran Badloe.’

De Geus is van hetzelfde kaliber als Van Rijsselberghe en Badloe – in de aanloop naar de Spelen in Tokio gold De Geus als dé favoriet voor goud; ze startte als regerend wereldkampioen. ‘Maar het is me niet gelukt, nee’, antwoordt De Geus zonder wrok. ‘Die Spelen waren door de pandemie de moeilijkste ooit, ik denk voor heel veel sporters. Je kon niet trainen met je gebruikelijke trainingspartners, je kon niet ontspannen met je eigen familie of vriend, je moest alles in isolement afwerken. Dat vond ik zo lastig.’ De Geus heeft de teleurstelling inmiddels goed verwerkt; haar kracht aangewend haar leven een nieuwe richting te geven. Ze lacht. ‘Dat heeft wel wat inspanning en tijd gekost, hoor.’

Tien kilo

Allereerst was er de vervanging van de Olympische klasse; windsurfen (RS:X) werd windfoilen (IQFoil) – nog steeds een board met zeil, maar bij het foilen zweeft de plank op een lange vin (vliegtuigvleugel) een halve meter boven het water (minder tegendruk, meer snelheid). ‘De keuze voor foilen als Olympische discipline snapte iedereen’, aldus De Geus, ‘en ik was zelf ook toe aan iets nieuws. Maar het was een grotere omslag dan ik had gedacht.’ Het ontbrak haar ook aan motivatie. Een jaar na Tokio merkte De Geus dat ze niet lekker in haar vel zat. Ze volgde het advies van haar vriend om met een sportpsycholoog te praten. ‘Dat had ik nooit eerder gedaan. De aanleiding was de teleurstelling die ik bleef voelen over mijn vijfde plek in Japan. Het was de eerste keer dat ik een doel niet had gehaald. Ik kon het moeilijk loslaten.’

Ook de kortere voorbereidingstijd voor de Spelen (door het uitstel in verband met de pandemie geen vier maar drie jaar) maakte de overstap moeilijk. ‘Vanwege die andere klasse moest ik er minstens tien kilo gewicht bij trainen. Mijn geliefde cardiotraining inwisselen voor heel veel krachttraining. Het lag me niet goed.’

Tot slot moest ze zich ook een nieuw wedstrijdformat eigen maken. In de IQ foilklasse worden meer en kortere races gevaren. De laatste race is niet langer het sluitstuk met opgebouwde punten uit eerdere races, maar wordt gevaren in een veld met de beste 24 uit eerdere races. ‘Dan begin je dus in feite opnieuw’, legt De Geus uit. ‘Op de laatste dag gaan de punten weer naar nul en vaart de top10 een kwartfinale, halve finale en tot slot de finale. Wie dan het eerste over de finishlijn is, wint.’

Vroeger zou De Geus zo’n uitdaging zijn aangegaan, maar uiteindelijk was de mentale belasting teveel. ‘Ik ben lang met topsport bezig geweest en ging maar door, nieuwe klasse en al, maar ik kon het niet meer opbrengen. Dat ik niet naar Marseille zou gaan, maakte het makkelijker om te stoppen. Ik wilde niet langer alles opzijzetten.’

Gezonde samenleving

Met haar handen vrij van topsportverplichtingen ging De Geus op zoek naar een baan. ‘Ik ben afgestudeerd fysiotherapeut, maar dat wilde ik niet. Wat dan wel? Ik wist dat sport belangrijk is. Ik heb nog aan een medische master gedacht, physician assistant sportgeneeskunde, maar die opleiding zat vol.’

Tijdens haar zoektocht stuurde De Geus ook een mailtje aan Athletes.Work, dat topsporters intensief begeleidt bij een maatschappelijke carrière naast of ná topsport. Daar vond De Geus het juiste klankbord. ‘Ze zijn doelgericht, proactief en commercieel ingesteld. We zijn direct op zoek gegaan naar welke baan bij me zou passen.’

Sind september werkt De Geus met veel enthousiasme als projectmanager voor het sportevenementenbureau Golazo, een internationaal sport- en gezondheidsbedrijf, wiens missie het is een ‘gezondere en gelukkigere samenleving te creëren door iedereen minstens 30 minuten per dag te laten bewegen’. Golazo is vooral in België heel groot, maar inmiddels ook in Nederland. De Geus: ‘in mijn portfolio heb ik onder andere de marathon van Rotterdam en ben ik verantwoordelijk voor alle fietsevenementen.’

Werkterrein

Bekend werkterrein voor De Geus, die als topsporter succesvol haar eigen campagnes opzette, managede en sponsors regelde. Op de oprit prijkt een glanzende auto met groot ‘Zeeuw& Zeeuw’ op de portieren. De Geus glimlacht. ‘Ja, die ervaring met sponsorcontracten en mijn netwerk kan ik heel goed in deze baan inzetten.’ Hebben haar topsportprestaties een rol gespeeld haar aan te nemen? ‘Ik denk niet mijn prestaties’, antwoordt De Geus, ‘eerder mijn topsportmentaliteit. Die wil ik graag overbrengen binnen het bedrijf.’ Dat betekent doelgericht en structureel te werk gaan en met discipline de deadlines afwerken. ‘Die gedrevenheid raak ik niet meer kwijt of zit in mijn karakter.’ Ze denkt even na. ‘Kijk, ik zal nooit zeggen: Dat ga ik niet halen. Ik ga door tot ik het voor elkaar heb. M’n rust pak ik erna wel.’ Hondje Boddie blaft bevestigend.

Geïnteresseerd in het werk van Athletes.Work? Neem contact op! joppe@athletes.work

Publicatiedatum: 5 december 2024